روژ

مي خوام تو چند پست كل مراحلي كه براي گرفتن پذيرش و البته بعدش ويزا طي كردم رو بنويسم. اما قبلش فكر مي كنم توجه به چند تا نكته لازم باشه:

۱- راه پذيرش تحصيلي گرفتن لزوماً فقط چيزايي كه من خواهم نوشت نيست. حالا ممكنه به تعداد آدم‌هاي روي زمين راه براي اينكار نباشه (!)، اما خوب مسلماً فقط ايني كه من خواهم نوشت نيست. حتي الزاماً روشي كه من انتخاب كردم بهترين راه نيست.

۲- در اين مورد اطلاعات زيادي تو اينترنت وجود دارiه. اما بيشترين جايي كه به من كمك كرد و فكر مي كنم براي هر متقاضي اي با هر شرايطي مي شه توش اطلاعات پيدا كرد Applyabroad بود. شما هم سر بزنيد، مطمئنم بهتون كمك مي كنه.

3- من رشته ام فني بوده. شايد اين راهي كه من طي كردم همه قسمت هاش مناسب كسي كه مي خواد تو رشته هاي علوم انساني پذيرش بگيره نباشه، هرچند احتمالاً خيلي از بخش هاش مشتركه.

4- اگر تحصيل در كشور خاصي مد نظرتونه حتماً از همون مراحل اول، حتي از همين مرحله اي كه مي خواين امتحان تعيين سطح زبان رو مشخص كنين (تافل يا IELTS)، تحقيق كنين ببينين براي پذيرش گرفتن از دانشگاه هاي اين كشور خاص چيكار بايد كرد. فرايندهاي اپلاي در جاهاي مختلف دنيا تا حدودي متفاوته. اين روشي كه من مي نويسم شايد بيشتر مناسب كشورهاي امريكا و كانادا باشه. هرچند كه لابلاي مطالب سعي مي كنم نكاتي كه راجع به اپلاي كردن براي دانشگاه هاي اروپايي متوجه شدم رو هم اشاره كنم.

خوب ديگه فعلاً نكته اي به ذهنم نمي رسه پس مي رم سر اصل مطلب:

تصميم به اپلاي كردن تصميم سختيه. اما حالا فرض مي كنيم مرحله تصميم گيري هم رد شده و الان وقت اقدامه. خوب هر كاري احتياج به مقدماتي داره، اپلاي كردن هم همينطور. من سعي مي كنم مقدمات مهمي كه به ذهنم مي رسه رو اينجا بنويسم:

1- داشتن آدرس ايميلي غير از ياهوو و جيميل: شايد نكته خيلي ساده و پيش پا افتاده اي به نظر برسه، اما به نظر من خيلي مهمه. خيلي از بچه هايي كه اپلاي موفق داشتن و پذيرش خوب به همراه كمك هزينه هاي خوب گرفتن قبل از اپلاي رسمي براي دانشگاه ها (كه بعداً بهش مي رسيم)، مكاتبات وسيعي با اساتيد داشتن. به اين ترتيب كه با استادهاي فعال در زمينه هاي كاري مشابه مي شه مكاتبه كرد، رزومه فرستاد و اگر اون استاد موقعيت خالي مناسب تو گروهش داشته باشه شما تشويق به اپلاي خواهد كرد (راجع به اينها مفصل مي نويسم). اما مهم اينه كه استادي كه در روز ممكنه ده ها و حتي بيشتر ايميل بهش برسه انگيزه كافي داشته باشه كه ايميل شخص شما رو باز كنه و رزومه شما رو ببينه. وقتي درفضاي آكادميك با آدرس هاي ياهوو و جيميل مكاتبه كنيد شانس باز شدن ايميلتون و درنتيجه ديده شدن رزومه اتون رو تا حد زيادي پايين مي يارين. درحالي كه مثلاً اگر آدرس شما roojna@ut.ac.ir باشه اين شانس تا حد زيادي بالا مي ره. در حال حاضر هم خوشبختانه خيلي از دانشگاه ها سرويس ايميل رايگان دراختيار دانشجويان قرار مي دن و چه بهتر كه آدرس شما هم يه آدرس آكادميك و رسمي باشه.

2- داشتن ليستي از دانشگاه هاي مورد نظر براي مكاتبه با اساتيد و اپلاي: اين مورد شايد بيشتر به درد متقاضيان اپلاي براي دانشگاه هاي امريكا و كانادا بخوره. چون در مورد دانشگاه هاي اروپايي روش معمول تر اپلاي براي پوزيشن هاي خاص موجوده، به اين ترتيب كه مثلاً براي يه پروژه تحقيقاتي خاص يه پوزيشن دكترا هم تعريف مي شه و براي اين موقعيت خاص تو اينترنت آگهي مي شه. پس اينجا ديگه به جاي اپلاي براي دانشگاه بايد براي اين موقعيت خاص اپلاي كرد. اما در مورد دانشگاه هاي امريكا و كانادا روش معمول اپلاي براي دانشگاهه. پس بهتره ليست دانشگاه ها دم دست باشه. تو اينترنت ليست هاي زيادي هست. خيلي از دانشجوها هم قبلاً ليست هاي شخصي درست كردن و تو دانشگاه ها و شايد حتي اينترنت بشه اين ليست هاي شخصي رو هم پيدا كرد. سايت هاي مثل Braintrack هم هستند كه مي شه به راحتي ليست دانشگاه هاي كشورهاي مختلف دنيا رو توشون پيدا كرد. پيشنهاد شخصي من دسترسي به ليستي تو يه فايل اكسله كه لينك دانشگاه ها رو هم داشته باشه. اينجوري هم مي شه دانشگاه هايي كه قبلاً اقدام شده رو به راحتي علامت گذاري كرد، نكات خاص رو يادداشت كرد، كار تكراري نكرد، دانشگاهي رو جا ننداخت، با انتخاب دانشگاه ها در محدوده رتبه بندي مورد نظر (مثلاً يك تا پانصد، يا تا هزار و...) متناسب با رزومه شخصي اتلاف وقت رو كم كرد و.. . اما به هر حال وقت گذاشتن و درست كردن ليست شخصي رو پيشنهاد نمي كنم كه كار خيلي وقت گيريه.

3- امتحان تعيين سطح زبان: بدون شك براي كسي كه مي خواد پذيرش تحصيلي بگيره، بخصوص از دانشگاه هاي آمريكا يا كانادا، تافل رو پيشنهاد مي كنم. به نظر من امتحان ساده تري هم هست نسبت به IELTS. منابع هم كه به هر حال براي هر دوي اين امتحان ها به اندازه كافي موجوده و من نمي خوام زياد راجع به اين بخش بنويسم.

4- امتحان GRE :GRE فقط براي متقاضيان دانشگاه هاي امريكا يك اجباره. در مورد كانادا بيشتر دانشگاه ها داشتن نمره اين امتحان رو Highly Recommend كردن و در مورد دانشگاه هاي اروپايي هم كه اصلاً نيازي بهش نيست. تازگي ها شنيدم بعضي دانشگاه هاي استراليايي هم اين نمره رو مي خوان كه در اين مورد اصلاً مطمئن نيستم. به هر حال امتحانيه كه توسط سازمان سنجش در ايران هم برگزار مي‌شه و از اين نظر مشكلي نيست. شامل سه بخش Ouantitative، Verbal و Writing هستش كه دو بخش اول هر كدوم 800 نمره دارن و نمره كل هم مجموع اين دو (يعني از 1600) خواهد بود. در مورد بچه هاي فني مهمه كه نمره بخش Q بالا باشه (حداقل بالاي 700، چون تا جايي كه من ديدم بيشتر دانشگاه ها حداقل 650 رو مي نويسن و خوب خيلي ها هم حتي نمره كامل مي گيرن در اين بخش). اما در مورد بچه هاي علوم انساني، مديريت و.. نمره بخش V خيلي مهمه. ضمن اينكه دو نوع GRE داريم: General (كه جوابگوي كار بچه هاي مهندسي هست) و Subject (كه بعضي رشته ها مثلاً فيزيك و.. بهش نياز دارند).

5- رزومه: خوب اولين نگاه به رزومه شما خواهد بود و اولين قضاوت از روي همين صورت مي گيره. پس خط به خطش مهمه و خيلي مهمه. پس بقيه اش رو مي ذارم براي پست بعد...